॥ श्रीरेणुका-मानसपूजा ॥
अनादी निर्गुण मूळशक्तिरूपा
प्रकटली मातापुरी जगदंबा
कनवाळु जननी भक्तवत्सला
माऊली परशुरामाची रेणुका ॥१॥
मातृतीर्थी जावे , शुचिर्भूत व्हावे
मानसार्घ्य देऊन ध्यान करावे
मिटल्या डोळ्यात रूप साठवावे
रेणुकाचिंतनी रममाण व्हावे ॥२॥
माऊली रेणुका गडावर राहे
भक्तांची आतूर वाट ती पाहे
सिंहासनावरि बैसोनि असते
बाळाच्या कल्याणा आई तत्परते ॥३॥
धूपदीप गंध, सुगंधी उटणे
हिरवा-चूडा नि मळवट शोभे
भरजरी पातळ, कंठी दागीणे
सौभाग्या ऐश्वर्या किमपी न उणे ॥૪॥
षोडश पक्वान्ने, बहुवीध फळे
नैवेद्याच्या राशी नि तांबूल वीडे
मंदिर आईचे फुलांनी सजले
भक्तांच्या आनंदा उधाण आले ॥५॥
स्मरण , चिंतन नि मानसी ध्यान
वादन , नर्तन , आरार्तिक्य गान
आराधना नित्य अर्पुनिया भान
करावी आईची , सांडी अभिमान ॥६॥
ऐसी मानसपूजा नित्य करावी
संसारी वर्तनी सदा सर्वकाळी
करती-करविती तीच माऊली
साक्षीभावे राही भक्तांच्या ठाई ॥७॥
'आई आई आई' ऐसा
नित्य करिते मी धावा
तुझ्या कृपेचा ग आता
बाई मागते जोगवा
तुजवर मी टाकला
सारा भार जगदंबा
निजहृदयी मजला
देई गे ठाव वत्सला ॥८॥
©डॉ. प्रज्ञा देशपांडे.
