#सहजोक्त.

स्तोत्रचिंतन -भाग ५
आपत्सु मग्नः स्मरणं त्वदीयं
करोमि दुर्गे करुणार्णवेशि |
नैतच्छठत्वं मम भावयेथाः
क्षुधातृषार्ता जननीं स्मरन्ति ||१०||
हे करुणेचा सागर असेली दुर्गामैय्या ,दुःखात चूर असलेला मी (निव्वळ स्वार्थाने) तुझे स्मरण करतो याला माझी लबाडी समजू नकोस कारण तहानभूक लागलीकीच आईची  आठवण येते ना !

जगदम्ब विचित्रमत्र किं
परिपूर्णा करुणास्ति चेन्मयि |
अपराधपरम्परापरं
न हि माता समुपेक्षते सुतम् ||११||
हे जदगम्बे ,माझ्यावर तुझी परिपूर्ण करुणा आहे तर यात काय विचित्रपणा आहे सांग बरे ,अपराध परंपरा असलेल्या मुलाला आई उपेक्षित नाही ना !!

मत्समः पातकी नास्ति
 पापघ्नी त्वत्समा न हि |
एवं ज्ञात्वा महादेवि
यथायोग्यं तथा कुरु ||१२||
हे महादेवी ,माझ्या सारखा पातकी दुसरा कोणीच नाही आणि तुझ्या सारखी पाप नष्ट करणारी दुसरी कोणी नाही . हे सारे जाणून ये योग्य असेल तेच कर.
शंकराचार्यांनी रचलेले हे स्तोत्र खरोखर मानवी भावना स्पष्ट करणारे आहे.
शेवटच्या श्लोकात याचना ,प्रार्थना ,मागणी न मागता जे तुला योग्य वाटेल ते तू कर असे म्हणतात कारण मुलाला खात्री असतेच की आई अयोग्य करणारच नाही.
इति "देव्यपराधक्षमापनस्तोत्र" संपूर्ण.
©डॉ. प्रज्ञा देशपांडे.