स्तोत्रचिंतन - भाग ૪
चिताभस्मालेपो गरलमशनं दिक्पटधरो
जटाधारी कण्ठे भुजगपतिहारी पशुपतिः
कपाली भूतेशो भजति जगदीशैकपदवीं
भवानि त्वत्पाणिग्रहणपरिपाटीफलमिदम् ||७||
शंकराचे वर्णन करतांना शंकराचार्य म्हणतात की , चिताभस्मलेपन करणारा ,विषभक्षण करणारा, दिगंबर ,जटाधारी ,गळ्यात भुजगेंद्रहार धारण करणारा ,पशुपतिनाथ ,कपालधारी भूतनाथ असा शंकर जगदीश्वर ही पदवी धारण करतो ते केवळ तुझे पाणिग्रहण केले म्हणूनच बरे ,हे भवनी !
न मोक्षस्याकांक्षा भवविभववाञ्छापि च न मे
न विज्ञानापेक्षा शशिमुखि सुखेच्छापि न पुनः |अतस्त्वां संयाचे जननि जननं यातु मम वै
मृडानी रुद्राणी शिव शिव भवानीति जपतः ||८||
चंद्रानने (चंद्रा सारखे सुंदर मुख असलेली ) ना मला मोक्षाची इच्छा आहे , ना भौतिक सुखांची ; ना मला विज्ञानाची (मोक्ष प्राप्तीचे विशेष ज्ञान) ना सुखाची इच्छा आहे.म्हणूनच हे आई , मी विशेष मागणी मागतो की (इथे संयाचना हा फार सुंदर शब्द योजला आहे, याचना म्हणजे मागणी न् संयाचना म्हणजे योग्य प्रकारची विशेष मागणी ) मृडानी ,रुद्राणी ,शिवा ,शिवानी ,भवानी असे तुझे नाम जपण्यातच माझा जन्म जाऊ दे.
नाराधितासि विधिना विविधोपचारैः
किं रुक्षचिन्तनपरैर्न कृतं वचोभिः |
श्यामे त्वमेव यदि किञ्चन मय्यनाथे
धत्से कृपामुचितमम्ब परं तवैव ||९||
हे श्यामे (देवीला गौरीही म्हणतात न् श्यामाही )
रुक्षचिंतनपर वाणीने ,विविध विधींच्या उपचारांनी तुझी आराधना केली नाही.तरी तुझीच कृपा आहे की माझ्यासारख्या अनाथावर तू कृपाछत्र धरतेस.
©डॉ. प्रज्ञा देशपांडे.
No comments:
Post a Comment