#सहजोक्त.

पुन्हा झाडाख्यान ...
माझ्या कॉलोनीतच माझे घर न् माझं माहेर आहे. त्यामुळे जन्मापासून मी इथेच राहाते. माझ्या लहानपणापासून आठवते की माझ्या माहेरी अंगणात पारिजातक ,लालचाफ़ा ,पांढरा देवचाफा ,आईस्क्रिम फ्लॉवर ,बटमोगरा , लाल एक्झोरा ,पिवळा एक्झोरा ,गुलबाक्षी ,काटेकोरांटी,अबोली ,चमेली ,
मोगरा ,गुलाब ,शेवंती ,मधुमालतीचे मोठे झाड तर मागच्या अंगणात जास्वंद ,अडुळसा ,शेवगा (मुंगणा) ,बेल ,डाळिंब ,स्वस्तिक अशी झाडं होती.
उन्हाळ्यात मी ,मीरा ,अपू मागच्या अंगणात स्वस्तिक व जास्वंदाच्या झाडाखाली खेळायचो.
वेग-स्पर्धा याचा स्पर्शही आमच्या बालपणी आम्हाला नव्हता. श्रावणापासून ते अश्विन महिन्यातील भुलाबाई पर्यंत या फुलझाडांची फुले व पत्र्या म्हणून पाने सतत लागायची. ही झाडं छान परिचयाची झाली आहेत लहानपणापासून !
आज आठवायचे कारण ,बरेच दिवसांनी आईकडे फुरसतीत गेली होती.
दाराजवळ असलेले डेरेदार मधुमालतीचे झाड बहरून आले आहे. दार उघडून आत शिरतांना ते झाड
 येणा-या  जाणा-यांवर फुलं उधळते. पांढरी नाजुक फुले ,त्याचा मस्त-धुंद सुगंध अन् त्या फुलांवर दिवसभर रुंझी घालणारे भुंगे नि फुलपाखरे  !
आज ते झाड  तसेच बहरलेले पाहिले अन् बालपण आठवले.

• ©डॉ. प्रज्ञा देशपांडे.